Την περασμένη κυριακή ξαναπήγα στον Υμηττό, όπου και πήρα μερικές αποκαρδιωτικές φωτογραφίες από μπάζα, σκουπίδια καθώς και μια πυροβολημένη (!) πινακίδα.
Συζητώντας με ένα συνάδελφο σχετικά με την αναγκαιότητα απαγόρευσης της κυκλοφορίας στα βουνά, μου έθεσε το ερώτημα "τι θα γίνει με αυτούς που ανεβάζουν τα ποδήλατα με το αυτοκίνητο για να απολαύσουν την κατηφόρα;". Αν ψάξει κανείς λίγο στο διαδίκτυο θα βρει ότι υπάρχουν λύσεις, μερικές από τις οποίες φαίνονται παρακάτω. Το όποιο κόστος τους είναι σίγουρα πολύ μικρότερο από εκείνο μιας καταστροφής η οποία με το σημερινό καθεστώς ασύδοτης κυκλοφορίας οχημάτων είναι πολύ πιθανή.
Από την ίδια συζήτηση κατάλαβα επίσης ότι ο περισσότερος κόσμος αγνοεί το τι ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη: στα περισσότερα δάση αυτού του είδους (πόσο μάλλον στους εθνικούς δρυμούς)
απαγορεύεται η κυκλοφορία όλων των οχημάτων πλην των υπηρεσιακών. Το "παίρνω τη τζιπάρα μου και πάω όπου γουστάρω στο βουνό" απλώς δεν υπάρχει. Επιπλέον, η διοργάνωση αυτοσχέδιων "rally" του τύπου "το club vitara Άνω Ραχούλας οργανώνει διάσχιση του εθνικού δρυμού ..." δεν υπάρχει
ούτε στη σφαίρα της φαντασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου